Ekscytujący Weganizm i Witarianizm

Dlaczego? Z powodu przepisów pobudzających kreatywność. To jak powrót do okresu dzieciństwa, zabawa, radość, nowe pomysły i brak nudy w kuchni. Dlatego obrałam tę ścieżkę. Instynktownie podążałam z naszej tradycyjnej mięsożernej diety początkowo w kierunku wegetarianizmowi, weganizmowi, aby zmierzyć się z witarianizmem. To była ewolucja, kwestia wyboru, bardziej lub mniej świadoma, niż narzucona dieta. Wyzwanie rzucone samej sobie okazało się dobre pod wieloma względami. Odnalazłam w diecie roślinnej siebie, odkryłam na nowo moje zainteresowanie podróżami, powróciła radość życia i nie mam dość:) Początkowo na surowo jadłam tylko owoce i surówki. Potem odważyłam się jeść surowe warzywa pojedynczo, przestałam obierać je ze skórki. Pomału zwiększałam ilość surowych roślin. Przechodziłam etap sporządzania coraz bardziej wymyślnych potraw, choć jedynie na szczególne okazje. Im prościej, tym lepiej! Staram się zachować w pamięci zasady łączenia poszczególnych grup roślinnych.
Rejuvelac, truffle migdałowe z suszonymi śliwkami, makaron z cukinii, sos pomidorowy, wegańskie ciasto z warzywami. Stawiam pierwsze kroki, ale to dopiero początek.



Przygotowywanie posiłków jest ekscytujące. Często próbuję egzotyczne dla mojego kraju owoce (papaja, figi, granat, kaki, nashi) i warzywa (bakłażan, awokado, seler naciowy, rukola), a czasem zlekceważone typowo polskie (brukiew, jarmuż, brukselka, czarna rzepa) oraz cały wachlarz przypraw i ziół.

Nie muszę układać menu, bo nigdy nie wiem, na co mi przyjdzie ochota i co zakupię na pobliskim ryneczku. Wsłuchuję się w swój organizm i on podpowiada mi, co jest dobre dla mojego zdrowia i co mi zasmakuje w danym dniu. To kuchnia eksperymentalna z uśmiechem.

Jest smacznie, zdrowo, kolorowo, kuchnia nie jest przykrym obowiązkiem, skrócił się czas przygotowania potraw, zmywania i nie czuję głodu.






Raw food jest zasadotwórczy, odkwasza organizm, co utrzymuje ciało przy życiu!
Żywe produkty = Żywe ciało
Martwe produkty = Martw ciało