Rabarbar

Rabarbar

Korzyści płynące z jedzenia rabarbaru.

Jeden z dziesięciu super produktów żywnościowych.
    Często jest traktowany jak owoc, ale botanicznie to roślina należąca do tej samej rodziny co szczaw i kasza gryczana.  
    Przynosi ulgę w okresie przechodzenia menopauzy u kobiet wiążących się uderzeniami fal ciepła.

 źródło.

   Jest jednym z najmniej kalorycznych warzyw, bo w 100g łodyg jest 21kcal. Nie zawiera cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych, a obfituje w fitoskładniki takie, jak: błonnik, polifenole o działaniu przeciwutleniającym i przerywającm reakcje łańcuchowe tworzenia się wolnych rodników oraz minerałów i witamin. Łodygi są ​​bogate w witaminy z grupy B (kwas foliowy, ryboflawina, niacyna, witamina B6 (pirydoksyna), tiamina i kwas pantotenowy).
   Czerwony kolor łodygi zawiera więcej witaminy A niż zielona odmiana. Ponadto, zawierają niewielkie ilości związków fenolowych poliflawonoidów takich, jak: ß-karoten, zeaksantyna i luteina. Związki te są konwertowane na witaminę A w organizmie. Witamina A jest silnym naturalnym przeciwutleniaczem i wykorzystywana przez organizm w celu utrzymania integralności skóry i błony śluzowej. Jest również niezbędna dla narządu wzroku. Badania naukowe wskazują, że naturalna żywność bogata w witaminę A pomaga organizmowi chronić przed rakiem płuc i jamy ustnej.
   Podobnie jak w innych zielonych jarzynach takich, jak: kapusta czy szpinak, łodygi rabarbaru są również cennym źródłem witaminy K; 100 g świeżych łodyg dostarcza 29,3 mikrogramów lub 24% dziennego zalecanego spożycia. Witamina K utrzymuje kości w zdrowiu poprzez wspieranie hormonu zwanego osteotrophic  odpowiedzialnego za tworzenie układu kotnego i jego wzmocnienie. Odpowiedni poziom witaminy K w diecie pomaga ograniczyć uszkodzenie neuronów w mózgu, tym samym stanowi punkt zwrotny w leczeniu choroby Alzheimera.
   Rabarbar zawiera także zbilansowany poziom minerałów (żelazo, miedź, wapń, potas i fosfor). Jednak większość z nich nie wchłania się do organizmu, ponieważ podlega chelatacji przez kwas szczawiowy w nierozpuszczalne kompleksy i wydalane z organizmu.

źródło